Het aantal publicaties over de burgemeester is ontelbaar. In Nederland verschijnen er elk jaar weer nieuwe studies. Velen zijn gefascineerd door dit vak. Er hangt een zekere mystiek omheen en aan de functie wordt nogal wat macht toegedicht. De hoogleraar Korsten is één van de onderzoekers, die het burgemeesterschap in Nederland nauwkeurig in kaart heeft gebracht. Bij de laatste presentatie van de 10 geboden voor burgemeesters van zijn hand heb ik een aantal opmerkingen gemaakt over de gebrekkige selectieprocedure voor burgemeesters. De weergave van mijn kritiek is niet altijd even duidelijk verwoord in de pers. Dat kan, maar ik zet toch graag een paar puntjes op de i. En daarbij neem ik helemaal geen voorschotje op wat er straks moet gebeuren bij de keuze voor een burgemeester voor onze nieuwe gemeente Alphen aan den Rijn.

Net als over het weer heeft iedereen een mening over de economie. We weten allemaal wat nodig is om ons er weer bovenop te helpen. En alle adviezen zijn net even anders, soms zelfs totaal tegenstrijdig. Ik ben altijd sceptisch over al die opinies, zeker als ze van economen komen. Op een enkele witte raaf na had geen van hen immers de crisis voorspeld, waarin we nu verkeren. Achteraf zijn alle analyses over hoe het zo is gekomen wel heel interessant, maar het medicijn, dat wordt aanbevolen verschilt weer per econoom. En uiteraard heeft iedereen zijn plannetje klaar. Ik weet het niet, welke van die ideetjes gaat werken. Maar voor mij staan wel een aantal zaken vast.

De mens is de mens een wolf. Gevleugelde woorden van Thomas Hobbes. Hij schreef meer dan 350 jaar geleden “Leviathan”, een meesterwerk over onder andere de verhouding tussen de staat en de burger. Vandaag de dag voor mij (en heel velen) een boek om zo nu en dan er weer bij te pakken. Om de geest weer eens op te frissen. Dat geldt ook voor “Over de democratie van Amerika”, dat de Tocqueville schreef over de nieuwe maatschappij in Amerika. Waar de oude Europeanen versteld stonden van de gelijkheid voor en van iedereen, gelijke kansen, waar we in het oude Europa, ook na de Franse revolutie nog niet aan toe waren. Tot nu las ik samenvattingen, maar het complete werk ligt nog te wachten op een verloren leesmoment.

Het is verstandig bij een fusie met regelmaat de vraag te stellen: waarom doen we het ook al weer? Want tijdens een fusieproces, dus ook bij een herindeling van gemeenten, gaan de golven soms hoog. En dan is er de begrijpelijke neiging het bijltje erbij neer te gooien. Dan lijkt het allemaal niet meer de moeite waard, al die sores. Om dan even weer de doelstellingen, de verbeteringen dat wat je wilde bereiken, op een rij te zetten is heel nuttig. Een tussentijds moment om te kijken of de moeite en de te verwachten opbrengst van de onderneming nog in evenwicht zijn. De gemeenteraad van Boskoop doet dat een dezer dagen en zal aan Rijnwoude en Alphen aan den Rijn vragen om een reactie op de uitkomsten van het Boskoopse beraad. Ik denk dat het een nuttige exercitie is. Zolang het niet gaat om het opstellen van een nieuwe visie of een andere strategie, maar veeleer een bevestiging is van eerder gemaakte afspraken, houdt het alle betrokkenen op een zinvolle wijze bij de les.